Sola de zilveren weerwolf ontsnapt aan de kerker van koning Karen en laat de duivelsstad achter

Zilverharige tiener Sola ontsnapt aan de kerker van King Karens en geniet van gepassioneerde seks met een jager, geniet van zijn plezier en komt klaar in haar maagdelijkheid voordat ze de vervloekte stad verlaat.

In het hart van de duivelsstad ontsnapt een gewaagde ontsnapping. Sola, een stralende zilveren weerwolf, wordt gevangen gehouden door de meedogenloze koning Karen. Ze is een lust voor het oog, haar weelderige rondingen en verleidelijke pruillip die om aandacht smeekt. Haar ontvoerder, niet in staat om weerstand te bieden, verrukt haar wulpse tieten, waardoor ze hunkert naar meer. Zijn hoogtepunt, een bewijs van haar onweerstaanbare, schildert haar als zijn persoonlijke charme. De donkere stad is geen partij voor Solas-straal. Ze vormt een baken van zuiverheid temidden van de stadsdebauches. Haar wilde ontsnapsing is haar verlangen naar haar kont. De ontvoering op haar vlot, haar vrijheid, haar teleurstelling, een plaag van vrijheid om te ontsnappen. Het is een duistere reis door de stad, een duister en donker verlangen om te ontsnappen aan alle schoonheid.