Bejaarde heer vindt troost in de natuur met jonge blondine

Een oudere heer zoekt troost in het bos nadat zijn vrouw is gepasseerd. Hij ontmoet een jonge blondine die troost biedt met een gepassioneerde ontmoeting en verjongt hem.

In het hart van het weelderige, groene bos bevindt een oudere man zich verloren en vermoeid, zijn geest gedempt door het meedogenloze verstrijken van de tijd. Zijn leeftijdsgevoel heeft hem over het hoofd gezien en vergeten, een louter spook in de wereld die hij ooit kende. Het lot brengt hem echter naar een bloedmooie jonge blondine, haar jeugdige energie straalt door de herfstlucht. Haar naam is Summer Brooks, een visioen van onschuld en verlangen. Ze ziet in hem een wijze, ervaren man, niet alleen een oude. Met een twinkeling in haar ogen biedt ze hem troost, een moment van passie voor zijn warme ziel op deze koele herfstdag. Wat zich ontvouwt is een verlangen naar dans, een verlangen naar de schoonheid van alle tijden. De oude en wellustige jongeman kermt naar de verdoving van zijn liefde, de wellust van de jongeling, hij accepteert de kracht van de liefde door de passie van de jonge man niet te accepteren.